Yazı köşemiz olan "Nostalji ve Teknoloji" de bu ay yok olmaya yüz tutmuş mesleklerimizden biri olan Kutnu Kumaşçılığını tanıtacağız. Tarihi bir değeri olan kutnu bezi dokumacılığı, Türkiye'de yalnızca Gaziantep'te dokunan ipekli bir dokuma türüdür. Hammaddesi floş olan suni ipek ve pamuk ipliğidir. Tamamen el tezgahlarında dokunan kutnu kumaşı değişik şekillerde dokunmaktadır. Geçmişi çok eskilere dayanan kutnuculuk ; dünyada basma sanatı yok iken , çeşitli boyalara defalarca batırılarak, kendisine has renk ve motifler verilerek yapılan bir dokumadır. Kutnu kumaşı imalatı önceleri Halep, Hama ve Humus'ta üretilip Anadolu pazarına sunulurdu, daha sonraları bu ipekli dokumalar Gaziantep İl Merkezi ile ilçe ve köylerinde de üretilmeye başlandı. Eskiden Gaziantep'te çok yapılan Kutnu kumaşı dokumacılığı şimdilerde yok denecek kadar azaldı. Kutnu kumaşı yöresel bir kıyafet olarak kullanıldığı gibi, çeşitli aksesuar, turistik giysi, çanta, terlik, perdelik kumaş ve milli kıyafet olarak da kullanılabilir. Son yıllarda özellikle İstanbul Kapalı Çarşıda ve turistik yörelerde turistlerin ilgisini çekmektedir. Kumaşlara, çözgü sayılarına göre değişik adlar verilmektedir.
1- Kutnu
2- Alaca
3- Meydaniye
Kutnunun çözgü sayısı 4000, alacanın 3000 tel, meydaniyenin 2000 teldir. Kutnu çeşitlerinden en fazla rağbet görenlerden bazılarının isimleri şunlardır, Kutnu ; Mecidiye, Zincirli, Hindiye, Darıcı, Kemha, Sedefli Alaca ; Mekkavi, Kürdiye, Çitavi, Rahvancıoğlu, Kırkkalem Meydaniye ; Yeşili Osmaniye, Kırmızı Meydaniye, Sarılı Meydaniye, Mor Meydaniye, Vişne Meydaniye İpekli kutnu dokumacılığı el sanatı gittikçe az ilgi gören bir sanat dalı haline gelmiştir. Binlerce yıldır işlenen kutnunun desen ve renkleri, Türk köylüsünün asırlık renk ve desen alakasını belirten bir hatıra ve turistlerin ilgisini çeken orijinal bir sanat eseri haline gelmiştir. Bir sonraki sayımızda yine yok olan mesleklerimizden Gaziantep Kilimi ve Kilimciliği tanıtacağız. Esen kalın...